Πάρε 5

Σκοπός

Ο βασικός στόχος του παιχνιδιού είναι να αποφύγετε να σηκώσετε κάρτες και να προσπαθήσετε να αναγκάσετε τους άλλους παίκτες να το κάνουν. Ο καθένας ξεκινά με 66 πόντους - χάνετε ένα πόντο για κάθε "κεφάλι ταύρου" σε κάθε κάρτα που αναγκαστήκατε να πάρετε. Όταν ένας παίκτης χάσει όλους τους πόντους του, το παιχνίδι θα λήξει στο τέλος του τρέχοντος γύρου και ο παίκτης που έχει μείνει με τους περισσότερους πόντους κερδίζει!

Παίζοντας

Όλοι ξεκινούν έναν γύρο με 10 φύλλα στο χέρι τους. Τέσσερις κάρτες τοποθετούνται στο τραπέζι για να ξεκινήσουν τέσσερις σειρές. Κάθε παίκτης επιλέγει κρυφά μια κάρτα και, στη συνέχεια, οι κάρτες που επέλεξαν όλοι οι παίχτες αποκαλύπτονται ταυτόχρονα. Όταν αποκαλύπτονται οι κάρτες, τοποθετούνται στην σειρά, από τη μικρότερη στην μεγαλύτερη.

Στην συνέχεια τοποθετούνται στις 4 γραμμές που είναι πάνω στο τραπέζι ακολουθώντας δύο κανόνες:

1. Οι κάρτες τοποθετούνται πάντοτε με αύξουσα σειρά.

2. Οι κάρτες τοποθετούνται πάντοτε δίπλα στην κάρτα του με τη μικρότερη μεταξύ τους διαφορά.

Με την εξέλιξη του παιχνιδιού, οι σειρές θα γεμίσουν με κάρτες, με πέντε κάρτες, μια σειρά είναι πλήρης. Εάν η κάρτα κάποιου παίχτη πάει σε μια πλήρη σειρά (η 6^η κάρτα της σειράς), πρέπει να πάρει όλα τα φύλλα και να του αφαιρεθούν οι πόντοι που αναλογούν στις κάρτες που πείρε,  (διαφορετικές κάρτες αξίζουν διαφορετικούς πόντους). Η κάρτα που έπαιξε ο παίκτης (η 6^η κάρτα) γίνεται το σημείο εκκίνησης μιας νέας σειράς.

Αν κάποιος παίξει μια κάρτα που είναι μικρότερη από όλες τις κάρτες στο τραπέζι, τότε αυτός ο παίκτης πρέπει να πάρει μια σειρά της επιλογής τους και να ξεκινήσει την νέα σειρά με την κάρτα του.

Κεφάλια ταύρων

Κάθε κάρτα έχει αρκετά κεφάλια ταύρου - αυτό υποδεικνύει πόσους πόντους αξίζει όταν την πάρετε.

1 πόντος   - Όλες οι κάρτες

2 πόντους - Οι κάρτες που τελειώνουν στον αριθμό "5" (π.χ. 5, 15, 25)

3 πόντους - Οι κάρτες που τελειώνουν στον αριθμό "0" (10, 20, 30)

5 πόντους - Οι κάρτες που έχουν διπλούς αριθμούς (11, 22, 33)

7 πόντους - Η κάρτα "55" έχει δύο ίδιους αριθμούς "55" και το "5" (5+2 πόντους)

Τέλος γύρου

Μόλις ολοκληρωθεί ένας γύρος (τελειώσουν οι κάρτες στο χέρι), εάν κανείς δεν έχει χάσει όλους τους πόντους του, τότε ξεκινά ένας νέος γύρος. Αν κάποιος έχασε όλους τους πόντους του, τότε το παιχνίδι τελειώνει και όποιος έχει τους περισσότερους πόντους είναι ο νικητής.

Εναλλακτικοί κανόνες

Τακτικό: Οι κανόνες είναι ίδιοι αλλά αλλάζει ο αριθμός των καρτών που παίζονται με βάση τον αριθμό των ατόμων που παίζουν. Ο αριθμός των καρτών είναι ίσος με τον αριθμό των παικτών συν 4, έτσι κάθε κάρτα που μπορεί να παιχτεί θα βρεθεί σε κάποιο σημείο στο τραπέζι. Αυτό αλλάζει την στρατηγική και θέλει προσοχή σε ποιες κάρτες δεν έχουν ακόμη παιχτεί.

Λογικό: Το ίδιο με το τακτικό, εκτός από το ότι στην αρχή του γύρου όλες οι κάρτες τοποθετούνται στην τραπέζι με την όψη προς τα επάνω και οι παίκτες διαλέγουν τις κάρτες μία φορά τη φορά για να φτιάξουν το χέρι τους πριν ξεκινήσει ο κανονικός γύρος.

Επαγγελματικό: Οι κάρτες τοποθετούνται και προς τα αριστερά και προς τα δεξιά, ανάλογα με την πλησιέστερη αριθμητική τιμή. Η κάρτα που παίζει ο παίκτης γίνεται το σημείο εκκίνησης μιας νέας σειράς.

Κλέφτες και αστυνόμοι.

Παιχνίδι με κάρτες. Έχεις 3 κάρτες στο χέρι και σε κάθε γύρο παίρνεις κάρτα – παίζεις κάρτα.

Περιγραφή παιχνιδιού:

Υπάρχουν 4 ήδη καρτών.

1) Κάρτα λείας, την κατεβάζεις από το χέρι σου και την τοποθετείς  στην «λεία» σου (κρυφή) ή στην «λεία» ενός αντιπάλου (φανερή).

2) Κάρτα απόδρασης. Όταν μαζευτούν 7 στο τραπέζι τελειώνει το παιχνίδι. Όποιος παίχτης έχει την μεγαλύτερη λεία (όχι στο χέρι) κερδίζει.

3) Κάρτα αστυνομίας (με 1 ή 2 περιπολικά). Όταν μαζευτούν 4 περιπολικά έρχεται η αστυνομία και παίρνει την «λεία» του κλέφτη με την μεγαλύτερη αξία (φτου και από την αρχή).

4) Κάρτες ενεργειών όπως: πάρε και παίξε 2 κάρτες, πάρε κάρτα λείας από οποιονδήποτε και βάλτην σε οποιοδήποτε, διώξε μια κάρτα περιπολικού, συναγερμός, κοσμήματα με διαφορετικό τρόπο υπολογισμού αστυνομίας/κλέφτης κτλ

Το παιχνίδι εξελίσσετε ως εξής: Στην αρχή προσπαθείς να φορτώσεις την λεία του αντιπάλου, ώστε όταν πέσουν οι κάρτες της αστυνομίας να πάρουν την αντίπαλη λεία και όχι την δική σου. Ταυτόχρονα κρατάς στο χέρι κάποιες κάρτες για την μετά εποχή περιπολικών.

Όταν φύγουν τα περιπολικά ή έχουν πέσει στο τραπέζι 5 ή 6 κάρτες απόδρασης (άρα πλησιάζει και το τέλος του παιχνιδιού) προσπαθείς να φορτώσεις την δικιά σου λεία.

 Η τυχαιότητα των καρτών καθώς και οι κάρτες ενεργειών μπορούν να κάνουν την παρτίδα απρόβλεπτη. Πχ παίρνεις μια κάρτα λείας αξίας 3 βαθμών και την φορτώνεις στην αντίπαλη λεία, ξαφνικά η αντίπαλη λεία είναι μεγαλύτερης αξίας, και υποψήφια να την πάρει η αστυνομία!

Σχόλια:

Απλό, γρήγορο και διασκεδαστικό.

Δεν έχω παίξει με 3 παίχτες αλλά με τον 7χρονο γιο μου παίζω μια χαρά!

Ιδικά εκφράσεις που χρησιμοποιείς στο παιχνίδι όπως: κλέφτης, αστυνόμος, λεφτά, θησαυρός, μας την έπεσε η αστυνομία, συναγερμός, είμαι/είσαι καλός κλέφτης κτλ τις λατρεύουν τα παιδιά.

Το προτείνω ανεπιφύλακτα

Επίπεδα άγχους

Οδηγάς στον δρόμο και βλέπεις μια πανέμορφη κοπέλα να κάνει ότοστόπ.
Την παίρνεις στο αμάξι σου, αλλά μετά από μερικά λεπτά,  λιποθυμάει...
Αυτό είναι το άγχος πρώτου επιπέδου!!!!

Την πηγαίνεις στο νοσοκομείο όπου διαπιστώνουν πως η κουκλάρα είναι έγκυος
και δέχεσαι συγχαρητήρια που θα γίνεις μπαμπάς!!!!
Εσύ λες πως το παιδί δεν είναι δικό σου αλλά η κοπέλα επιμένει ότι είναι!!!!
Αυτό είναι το άγχος δευτέρου επιπέδου αλλά πάλι αντιμετωπίζεται…

Ζητάς τεστ DNA για να αποδείξεις ότι το παιδί δεν είναι δικό σου...

Μετά το τεστ οι γιατροί σου λένε ότι ναι! τελικά δεν είναι δικό σου, αλλά κι ούτε θα μπορούσε να είναι γιατί είσαι στείρος εκ γενετής. Μάλιστα!!!
Αυτό είναι το άγχος τρίτου επιπέδου. Υπάρχει ανακούφιση, αλλά το άγχος μεγαλώνει..

Πηγαίνοντας στο σπίτι σκέφτεσαι τη γυναίκα σου και τα τρία παιδιά σας...
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΓΧΟΣ!!!!!!

Οι τυφλοί και ο ελέφαντας

Μια φορά και έναν καιρό ήταν 6 τυφλοί άντρες που κάθονταν σε ένα παγκάκι στο πάρκο και συζητούσαν. ‘Έλεγαν πως ενώ η φύση τους είχε αδικήσει και δεν τους είχε δώσει την δυνατότητα να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους, όπως οι άλλοι άνθρωποι, εν τούτοις, τους είχε δώσει την δυνατότητα να αναπτύξουν περισσότερο τις υπόλοιπες αισθήσεις τους, και κυρίως την αφή, ώστε να μπορούν να καταλαβαίνουν με τα χέρια τους τι είναι το κάθε τι που βρίσκεται μπροστά τους. Όλοι συμφωνούσαν ότι μπορούσαν να ψηλαφίσουν κάτι με τα χέρια τους και να καταλάβουν αμέσως τι είναι αυτό που πιάνουν.

Παρακάτω, καθόταν ένας γέρος. Δεν μίλαγε, αλλά άκουγε με ενδιαφέρον και περιέργεια αυτά που έλεγαν οι 6 τυφλοί άντρες. Ήταν πολύ μεγάλος σε ηλικία και η μεγάλη εμπειρία του από τη ζωή τον είχε κάνει σοφό. Είχε μάθει να μην βιάζεται να κρίνει ή να απορρίψει κάτι και να δέχεται πως κάθε πράγμα, κάθε θέμα, μπορεί να έχει πολλές όψεις. «Ένα πράγμα μπορεί να είναι έτσι αλλά και αλλιώς», συνήθιζε να λέει.

Μετά από αρκετή ώρα και αφού είχε ακούσει προσεκτικά όσα έλεγαν οι τυφλοί άντρες δίπλα του, τους πλησίασε και τους ρώτησε: «Πώς είστε τόσο σίγουροι πως ό,τι ακουμπάτε, ό,τι ψηλαφίζετε με τα χέρια σας, μπορείτε να καταλάβετε αμέσως τι είναι και να είστε σίγουροι για αυτό; Πώς ξέρετε ότι δεν κάνετε λάθος;» Οι 6 τυφλοί άντρες του απάντησαν ότι δεν κάνουν ποτέ λάθος και ότι αν ήθελε να το διαπιστώσει και ο ίδιος, μπορούσε να τους βάλει μία δοκιμασία.

Ο γέρος δέχτηκε και την επόμενη μέρα τους συνάντησε πάλι στο πάρκο για τη μεγάλη δοκιμασία. Ο γέρος έφερε μαζί του έναν ελέφαντα και έβαλε τους 6 άντρες να τον πλησιάσουν και ένας ένας να τον ακουμπήσουν με τα χέρια ους και να του πουν τι είναι.

Ο πρώτος τυφλός άντρας, πλησιάζοντας τον ελέφαντα από το πλάι, έπεσε πάνω στο σκληρό και σταθερό του σώμα. Ψηλαφίζοντας με τα χέρια του την τεράστια και σκληρή πλευρά του ελέφαντα, κατέληξε με στόμφο: « Μα αυτό είναι, φυσικά, ένας τοίχος!».

Ο δεύτερος τυφλός άντρας, από εκεί που στεκόταν, πλησίασε τον ελέφαντα από μπροστά και έπιασε την προβοσκίδα του. Αφού περιεργάστηκε με τα χέρια του την μακριά, κυλινδρική προβοσκίδα του ελέφαντα, είπε με σιγουριά: «Μου έχεις φέρει ένα φίδι, αυτό είναι ένα φίδι!».

Ο τρίτος άντρας, που στεκόταν λίγο πιο πέρα, έπιασε τους χαυλιόδοντες του ελέφαντα. Ήταν λείοι και μυτεροί σαν βέλη και ο τυφλός άντρας αμέσως αναφώνησε: «Αυτά που πιάνω είναι ακόντια, είναι σίγουρα ακόντια!».

Ο τέταρτος τυφλός άντρας, που είχε μακριά χέρια, έπιασε τα αφτιά του ελέφαντα που κουνιούνταν πέρα δώθε και όπως τα περιεργάστηκε, κατέληξε: «Είναι τα σκληρά φύλλα από έναν ανεμιστήρα που κουνιέται!».

Ο πέμπτος άντρας, που ήταν πιο κοντός, έπιασε τα πόδια του ελέφαντα. Τα χάιδεψε με τα χέρια του μέχρι κάτω, τα έτριψε, και γυρνώντας προς τον γέρο-σοφό, είπε με μεγάλη βεβαιότητα: «Είναι ένας χοντρός, τραχύς κορμός δέντρου, είμαι βέβαιος!».

Ο γέρος είπε και στον τελευταίο τυφλό άντρα να πλησιάσει και εκείνος, ψάχνοντας με τα χέρια του, έπιασε την ουρά του ελέφαντα. Ήταν μακριά, κυλινδρική και τραχιά σαν χοντρό σχοινί. «Είναι σχοινί. Είναι σίγουρα ένα χοντρό, δυνατό σχοινί!» αναφώνησε.

Αφού τελείωσαν και οι έξι, ο σοφός γέρος τους φώναξε κοντά του και τους είπε: «Κάνατε όλοι λάθος. Κανένας σας δεν βρήκε τι ήταν αυτό που είχε μπροστά του, που άγγιζε με τα χέρια του. Και όμως ήσασταν και οι έξι τόσο σίγουροι για τις απαντήσεις σας! Αυτό που πιάσατε όλοι σας ήταν ένας ελέφαντας. Ανάλογα όμως με την θέση όπου στεκόταν ο καθένας σας, ανάλογα με το ύψος του και το μάκρος των χεριών του, έπιανε με τα χέρια του ένα διαφορετικό σημείο του ελέφαντα. Έτσι, ένας νόμιζε ότι πιάνει έναν τοίχο, ο άλλος ένα φίδι, ο τρίτος ένα ακόντιο, ο τέταρτος τα φύλλα ενός ανεμιστήρα, ο πέμπτος έναν κορμό δέντρου και ο τελευταίος ένα δυνατό σχοινί. Κανένας σας όμως δεν κατάλαβε ότι αυτό που αγγίζατε, αυτό που περιεργαζόσασταν και ψηλαφίζατε ήταν πολύ μεγαλύτερο και είχε και άλλα μέρη, και άλλες πλευρές και άλλα σημεία που θα μπορούσατε να πιάσετε για να καταλάβετε τι πραγματικά είναι. Έτσι, κανένας σας δεν προχώρησε πιο πέρα για να αγγίξει και τα άλλα μέρη του ελέφαντα, κανένας δεν είχε ολοκληρωμένη αίσθηση του σώματος του ελέφαντα, ώστε, από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του, να μπορέσει να καταλάβει ότι αυτό που αγγίζει είναι ένας ελέφαντας!».

Οι έξι τυφλοί άντρες είχαν χάσει τη μιλιά τους. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο λάθος είχαν κάνει όλοι τους. Έτσι, με σεβασμό ζήτησαν, πλέον, από τον σοφό γέρο να τους εξηγήσει το λάθος τους, ώστε να μπορέσουν να γίνουν

καλύτεροι. Και ο γέρος τους είπε: «Ο κάθε άνθρωπος, και αυτός που τα μάτια του βλέπουν καλά και καθαρά, ανάλογα με το ποιος είναι και με τη θέση που βρίσκεται, μπορεί να βλέπει ή να νιώθει διαφορετικά το ίδιο πράγμα. Για να

είμαστε σίγουροι για κάτι, πρέπει να το επιβεβαιώσουμε πολύ καλά και πολλές φορές και κυρίως, πρέπει να το πλησιάσουμε, να το «δούμε» ολόκληρο. Εσείς δεν ψηλαφίσατε τον ελέφαντα ολόκληρο. Ο καθένας σας άγγιξε το σημείο από το σώμα του ελέφαντα που ήταν πιο κοντά του και από εκεί έβγαλε το συμπέρασμα του, το οποίο βέβαια, ήταν λάθος γιατί αφορούσε μόνο ένα κομμάτι και όχι το σύνολο. Δεν μπορούμε να κρίνουμε κάτι και να βγάλουμε συμπέρασμα, ότι και να είναι αυτό, εάν δεν το δούμε, δεν το «αγγίξουμε» από παντού, από όλες τις πλευρές του, ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα και να μπορούμε να εκφράσουμε μία σωστή άποψη.»

«Ένας ακόμα λόγος που δεν μπορέσατε να βρείτε τι είναι αυτό που όλοι σας αγγίζατε, είναι ότι δεν συνεργαστήκατε μεταξύ σας. Ακόμα και χωρίς να ξέρετε ότι σε όλους σας έχω δώσει τον ίδιο ελέφαντα να πιάσετε, αν μιλούσατε μεταξύ σας και λέγατε ο ένας στον άλλον τι πιάνετε με τα χέρια σας και τι καταλαβαίνετε από αυτό, τότε συνδυάζοντας τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις σας από το άγγιγμα του ελέφαντα, θα μπορούσατε να βρείτε τι είναι. Πάντοτε έχουμε να κερδίσουμε από τη συνεργασία με άλλους ανθρώπους ακόμα και αν θεωρούμε ότι αυτά που κάνει ο καθένας μας είναι διαφορετικά και δεν έχουν σχέση με αυτά που κάνει ο άλλος. Αν λέγατε όλοι τη γνώμη σας για το τι είναι αυτό που αγγίζατε, αν ανταλλάσατε απόψεις, στο τέλος θα καταφέρνατε συνδυάζοντας τις γνώμες σας και τα ευρήματα σας να βρείτε την αλήθεια. Πριν καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα, είναι καλό να μιλάμε και με άλλους ανθρώπους, να ακούμε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε και την δική τους άποψη, πριν βεβαιωθούμε για τα δικά μας συμπεράσματα.»

______

  (προσαρμοσμένο από το ποίημα “Six Blind Men and the Elephant”του Αμερικανού ποιητή John Godfrey Saxe (1816--1887)

  letsfamily.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Ο μύθος του «είμαι κακός στα μαθηματικά»

"Δεν έχω μαθηματικό μυαλό". Το ακούμε διαρκώς. Όμως αυτή η άποψη περί "μαθηματικών μυαλών" καταντάει να είναι αυτοκαταστροφική για όσους την ασπάζονται. Η πραγματικότητα είναι ότι μάλλον έχετε "μαθηματικό μυαλό", όμως αν έχετε διαφορετική άποψη ίσως βλάπτετε τη καριέρα σας. Αλλά το χειρότερο είναι ότι συμβάλετε στη διαιώνιση ενός μύθου που βλάπτει ολέθρια τα μη προνομιούχα παιδιά, το μύθο της έμφυτης γενετικής ικανότητας στα μαθηματικά.

Είναι έμφυτη η ικανότητα στα μαθηματικά; Σίγουρα σε κάποιο βαθμό είναι. Ο Terence Tao, διάσημος μαθηματικός του UCLA , δημοσιεύει δεκάδες άρθρα σε κορυφαία περιοδικά κάθε χρόνο. Ερευνητές απ' όλο τον κόσμο ζητούν τη βοήθεια του για τα δυσκολότερα κομμάτια της έρευνας τους. Κανένας από εμάς δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο καλός στα μαθηματικά όπως ο Terence Tao, ανεξαρτήτως πόσο σκληρά προσπαθήσουμε ή πόσο καλούς δασκάλους έχουμε. Αλλά εδώ είναι η διαφορά: Εμείς δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο καλοί! Για τα μαθηματικά του σχολείου, το εκ γενετής ταλέντο είναι πολύ λιγότερο σημαντικό από τη σκληρή δουλειά, την προετοιμασία και την αυτοπεποίθηση.

Πώς το ξέρουμε αυτό; Όσοι διδάσκουν μαθηματικά για πολλά χρόνια - καθηγητές, βοηθοί διδασκαλίας και εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού τομέα -  παρατηρούν να  επαναλαμβάνεται το παρακάτω μοτίβο :

Διαφορετικά παιδιά με διαφορετικά επίπεδα της προετοιμασίας ξεκινούν σε μια τάξη μαθηματικών. Μερικά από αυτά τα παιδιά έχουν γονείς που τα έχουν βοηθήσει να εντρυφήσουν στα μαθηματικά από μικρή ηλικία , ενώ άλλα παιδιά δεν είχαν αυτή τη γονική βοήθεια.

Στα πρώτα τέστ, τα καλά προετοιμασμένη παιδιά παίρνουν πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ τα απροετοίμαστα παιδιά παίρνουν ό, τι κατάφεραν να μάθουν από μόνα τους.

Τα απροετοίμαστα παιδιά, δεν συνειδητοποιούν ότι αυτοί που πήραν τους καλούς βαθμούς ήταν καλά προετοιμασμένοι, και υποθέτουν ότι η εκ γενετής ικανότητα καθόρισε την διαφορά στην απόδοση τους. Έχοντας αποδεχτεί ότι "δεν έχουν μαθηματικά μυαλό", δεν προσπαθούν σκληρά και στις επόμενες τάξεις , και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν πίσω .

 Τα καλά προετοιμασμένη παιδιά, δεν συνειδητοποιούν ότι οι μαθητές που δεν πήραν καλούς βαθμούς ήταν απλώς απροετοίμαστοι, υποθέτουν ότι έχουν "μαθηματικό μυαλό", και μελετούν πολύ και στο μέλλον ώστε να επιβεβαιώσουν το πλεονέκτημα  τους.

Έτσι, η πίστη των ανθρώπων ότι η ικανότητα στα μαθηματικά δεν μπορεί να αλλάξει γίνεται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία .

Η άποψη ότι η ικανότητα στα μαθηματικά είναι κυρίως έμφυτη αποτελεί μια σκοτεινή πτυχή της μεγαλύτερης πλάνης ότι η νοημοσύνη είναι κυρίως έμφυτη. Τα ακαδημαϊκά περιοδικά ψυχολογίας είναι γεμάτα δημοσιεύσεις που μελετούν την άποψη που βρίσκεται πίσω από το είδος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας που μόλις περιγράψαμε. Για παράδειγμα, η καθηγήτρια ψυχολόγος  Patricia Linehan του πανεπιστημίου Purdue γράφει :

Οι μελέτες σχετικά με το πως αντιλαμβανόμαστε την ικανότητα, έχουν δείξει δύο διαφορετικούς τύπου προσανατολισμού. Οι μαθητές με τον πρώτο τύπο (Incremental orientation), πιστεύουν ότι η ικανότητα (νοημοσύνη ) είναι εύπλαστη, με αποτέλεσμα να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια. Οι μαθητές με τον δεύτερο τύπο προσανατολισμού (Entity orientation) πιστεύουν ότι η ικανότητα τους δεν είναι εύπλαστη, κάτι που τους αποτρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο .

Η άποψη που λέει  "Είτε είστε έξυπνος είτε όχι, τελεία και παύλα» οδηγεί σε κακά αποτελέσματα. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί και από πολλές άλλες μελέτες. Όσο αφορά τα μαθηματικά αποδείχτηκε πρόσφατα και από τους ερευνητές στο Oklahoma City  που βρήκαν σε μελέτη που έκαναν, ότι η πίστη στην έμφυτη ικανότητα στα μαθηματικά μπορεί να είναι η αιτία για σημαντικό μέρος της του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων στα μαθηματικά .

Σε άλλη έρευνα, οι ψυχολόγοι Lisa Blackwell , Kali Trzesniewski και Carol Dweck παρουσίασαν σε φοιτητές τις δύο παρακάτω εναλλακτικές  πεποιθήσεις των ανθρώπων σχετικά με την ευφυΐα :

Έχετε συγκεκριμένη ποσότητα νοημοσύνης, και δεν μπορείτε να κάνετε πολλά για να την αλλάξετε .

Μπορείτε  να επηρεάσετε σε μεγάλο βαθμό το πόσο έξυπνοι είστε .

Διαπίστωσαν ότι οι φοιτητές οι οποίοι συμφώνησαν ότι «μπορείτε  να επηρεάσετε σε μεγάλο βαθμό το πόσο έξυπνοι είστε " πήραν υψηλότερους βαθμούς. Αλλά, όπως ο Richard Nisbett αφηγείται στο βιβλίο Intelligence and How to Get It , οι ερευνητές έκαναν κάτι ακόμα πιο αξιοπρόσεκτο :

Προσπάθησαν να πείσουν μια ομάδα μαθητών  γυμνασίου και λυκείου που προέρχονταν από μία  φτωχή μειονότητα, ότι η νοημοσύνη είναι εξαιρετικά εύπλαστη και μπορεί να αναπτυχθεί με τη σκληρή δουλειά ... ότι η μάθηση αλλάζει τον εγκέφαλο δημιουργώντας νέες νευρωνικές συνάψεις ... και ότι οι μαθητές είναι υπεύθυνοι για αυτή τη διαδικασία αλλαγής.

Τα αποτελέσματα; Οι μαθητές που πείστηκαν ότι θα μπορούσαν να γίνουν πιο έξυπνοι με τη σκληρή δουλειά, εργάστηκαν σκληρότερα και πέτυχαν υψηλότερη βαθμολογία. Απ' αυτούς τους μαθητές, ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα πέτυχαν όσοι πίστευαν αρχικά  ότι η ευφυΐα είναι έμφυτη.

Αλλά η βελτίωση των βαθμών δεν ήταν η πιο εντυπωσιακή επίδραση. Ο Dweck αναφέρει ότι ορισμένοι μαθητές ξέσπασαν σε δάκρυα ακούγοντας ​​ότι η νοημοσύνη τους είναι ουσιαστικά υπό τον έλεγχό τους. "Δεν είναι εύκολο να περάσεις μια ζωή πιστεύοντας ότι γεννήθηκες χαζός και είσαι καταδικασμένοι να παραμείνεις έτσι ."

Για όσους πιστεύουν ότι έχουν γεννηθεί χαζοί και είναι καταδικασμένοι να μείνουν έτσι - αυτό το πιστεύω είναι ψέμα . Το IQ μπορεί να βελτιωθεί με τη σκληρή δουλειά. Παραθέτουμε και κάποιους άλλους συνδέσμους που θα σας βοηθήσουν να αναθεωρήσετε αν πιστεύετε στην έμφυτη ευφυΐα :

• The Art of Learning by Josh Weitzkin
• Moonwalking with Einstein by Joshua Foer
• The Talent Code by Daniel Coyle
• Talent is Overrated by Geoff Colvin

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Πώς θα γίνετε αρεστοί σε τρίτους! Τι λέει η επιστήμη

Δεν τα πηγαίνετε καλά με τις κοινωνικές επαφές και δε θα σας χαρακτήριζε κανείς ως "ιδιαίτερα επικοινωνιακό τύπο". Κι όμως θα θέλατε να γίνετε αρεστοί και να σας συμπαθούσαν όλοι, ή έστω… μερικοί, αλλά δεν ξέρετε πώς να το πετύχετε. 

Τι θα λέγατε να δοκιμάζατε μερικά "επιστημονικά αποδεδειγμένα μυστικά", όπως τα κατέγραψε ο Eric Barker για το «The Week».  

1. Ενθαρρύνετε τους άλλους να σας μιλήσουν για τον εαυτό τους.

Αυτό δίνει στους ανθρώπους την ίδια ικανοποίηση όσο το φαγητό και τα χρήματα.   Με το να μιλά κανείς για τον εαυτό του, είτε σε μια προσωπική συζήτηση, ή χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter, προκαλείται το ίδιο αίσθημα ικανοποίησης και ευχαρίστησης στον εγκέφαλο, όπως όταν τρώει ή κερδίζει χρήματα. Σύμφωνα με την νευροεπιστήμονα Diana Tamir από το πανεπιστήμιο Χάρβαντ, που έκανε μερικά πειράματα με το συνάδελφό της Jason Mitchell, «οι άνθρωποι θα αποτάσσονταν και τα λεφτά, προκειμένου να μιλήσουν για τον εαυτό τους». Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύτηκαν στο Proceedings of the National Academy of Sciences.

2. Κάντε τις κατάλληλες ερωτήσεις για να… «προσφέρετε» μια απάντηση σε κάποιον

Αν χρησιμοποιήσετε τις κατάλληλες ερωτήσεις για να κατευθύνετε το συνομιλητή σας και τη διαδικασία της σκέψης του προς μια απάντηση, επιτρέποντάς του να «βρει τη λύση μόνος του», αυτό θα τον κάνει να νιώσει λιγότερη «απειλή» και είναι πιο πιθανό να ακολουθήσει τελικά αυτό που «προτείνετε».   Όσο πιο πολύ βοηθάτε τους άλλους να… τα βρουν με τον εαυτό τους, τόσο αποτελεσματική θα είναι η βοήθειά σας.

3. Ζητήστε συμβουλές  

Ο καθηγητής του Stanford Jeffrey Pfeffer, ο ειδικός σε θέματα πειθούς Robert Cialdini και πολλοί ακόμη, υποστηρίζουν όταν κανείς ζητά συμβουλές, είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για να επηρεάσετε τρίτους.   Σύμφωνα με τον καθηγητή του Wharton Adam Grant, νέες έρευνες έχουν δείξει ότι η αναζήτηση συμβουλών είναι μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική για την εξάσκηση της δύναμης επιρροής που έχουμε σε άλλους, όταν δεν κατέχουμε κάποια θέση εξουσίας.   Η ερευνήτρια Katie Liljenquist έκανε ένα πείραμα γύρω από τις διαπραγματεύσεις πώλησης ενός ακινήτου.   Όταν οι πωλητές εστίασαν μόνο στο στόχο του να πουλήσουν στην υψηλότερη τιμή, μόνο το 8% αυτών κατάφερε μια επιτυχημένη συμφωνία. Όταν όμως οι πωλητές ζήτησαν συμβουλές από τους αγοραστές για το πώς να επιτύχουν το στόχο τους, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 42%.   Με το να ζητήσουν συμβουλές οδηγήθηκαν σε καλύτερη συνεργασία και μοίρασμα των πληροφοριών, οδηγώντας μια αμφιλεγόμενη διαπραγμάτευση σε επιτυχή έκβαση.

4. Η τεχνική των δύο ερωτήσεων

Ζητήστε τους να σας πουν δύο θετικά πράγματα από τη ζωή τους. Μόνο εφόσον σας απαντήσουν, μπορείτε να τους ρωτήσετε γενικότερα πράγματα για τη ζωή και πώς νιώθουν.   Μπορεί να σας ακούγεται «χαζή», όμως η μέθοδος αυτή βασίζεται σε έρευνες του βραβευθέντα με Νόμπελ ψυχολόγου Daniel Kahneman.   Μια θετική απάντηση στην πρώτη ερώτηση, θα κάνει το συνομιλητή σας να νιώσει πιο θετικά για τη ζωή του και όσα έχει ζήσει/πετύχει κ.τ.λ. όταν θα έρθει αντιμέτωπος και με τη δεύτερη ερώτηση.   Οποιαδήποτε άλλη σημαντική ερώτηση που μπορεί να αλλάξει τη διάθεση ενός ατόμου, θα έχει την ίδια επίδραση.

5. Επαναλάβετε τις τρεις τελευταίες λέξεις

Η ενεργητική ακρόαση έχει μεγάλη δύναμη χρησιμοποιείται πολύ από διαπραγματευτές που ειδικεύονται σε θέματα απαγωγών, για παράδειγμα.   Ένας πολύ απλός τρόπος εξάσκησης της «ενεργητικής ακρόασης», σύμφωνα με τη συγγραφέα Leil Lowndes, είναι το να επαναλαμβάνετε τις τελευταίες δύο ή τρεις λέξεις του συνομιλητή σας με ερωτηματικό τόνο. Αυτό δείχνει ότι τον ακούτε και ότι ενδιαφέρεστε γι’ αυτά που λέει, ενώ εκείνος συνεχίζει να εξιστορεί την ιστορία του.

6. Κουτσομπολέψτε… αλλά με θετικό τρόπο  

Έρευνες έχουν δείξει ότι αυτά που λέτε για τους άλλους, «χρωματίζουν» τον τρόπο με τον οποίο σας βλέπουν οι άλλοι. Αν μιλάτε θετικά και με επαινετικά λόγια για τους άλλους, το πιο πιθανό είναι να κάνουν το ίδιο και για εσάς. Αντίθετα, αν γκρινιάζετε και τους κακολογείτε, ο «αρνητισμός» θα σας γυρίσει μπούμερανγκ και οι άνθρωποι θα σας «συνδέσουν» με τα αρνητικά χαρακτηριστικά με τα οποία περιγράφετε τρίτους.

 Πηγή: news.gr
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Οι Παγίδες της Σκέψης

Ο Κώστας είναι κοντός και ντροπαλός. Το πάθος του είναι η ποίηση και τα μουσεία τέχνης. Όταν ήταν μικρός τον πείραζαν οι συμμαθητές του στο σχολείο. 

Πιστεύετε ότι ο Κώστας είναι (1) πωλητής ή (2) πανεπιστημιακός καθηγητής φιλολογίας;

1. Αντιπροσωπευτικότητα

Διαβάζοντας το παραπάνω η απάντηση που έρχεται πρώτη στο μυαλό είναι ότι ο Κώστας είναι πανεπιστημιακός καθηγητής φιλολογίας. Αυτό συμβαίνει διότι η εικόνα που μας δίνεται για τον Κώστα αντιπροσωπεύει την εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας για τους καθηγητές μάλλον παρά για τους πωλητές. Αυτό, όμως, είναι λάθος διότι δεν λαμβάνονται υπόψη οι συχνότητες (frequencies) με τις οποίες απαντώνται αυτά τα δύο επαγγέλματα στον πληθυσμό. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι πωλητές στη χώρα μας παρά πανεπιστημιακοί καθηγητές φιλολογίας. Επομένως είναι κατά πολύ πιθανότερο, στατιστικώς, ο Κώστας να είναι πωλητής παρά καθηγητής. Αυτή είναι η παγίδα της αντιπροσωπευτικότητας (representativeness).

2. Υπεραισιοδοξία

Η υπεραισιοδοξία (overconfidence phenomenon) είναι, όπως φανερώνει και η ονομασία, η τάση των ανθρώπων να είναι υπέρ το δέον αισιόδοξοι στις σκέψεις και τα πιστεύω τους.

Η υπεραισιοδοξία δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Κάποιες φορές μάλιστα μετατρέπεται σε αυτό-εκπληρούμενη προφητεία (self-fulfilling prophesy). Τις περισσότερες, όμως, φορές η υπεραισιοδοξία προκαλεί σπατάλη πόρων (π.χ. προσπάθεια, χρόνος, χρήμα) και οδηγεί στην απογοήτευση.

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι υπεραισιόδοξοι. Η υπεραισιοδοξία μπορεί να αναφέρεται στις ικανότητες του ατόμου (στις έρευνες λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες απαντούν ότι οι ικανότητές τους είναι κάτω του μέσου όρου σε θέματα όπως είναι το σεξ και η οδήγηση), στον βαθμό ελέγχου που νομίζει το άτομο ότι έχει όσον αφορά στο μέλλον ξεχνώντας την παράμετρο τύχη και, τέλος, σε ανταγωνιστικές καταστάσεις όπως είναι, π.χ., το χρηματιστήριο.

Σχετικά με το τελευταίο, ας ξεχάσουμε για λίγο το ανώριμον του ελληνικού χρηματιστηρίου, τη μηδαμινή έως ανύπαρκτη προστασία του επενδυτή, τη μάλλον θεμιτή προσπάθεια όλων αυτών των επενδυτικών συμβούλων και χρηματιστηριακών εταιρειών να προωθήσουν τις υπηρεσίες τους και ας δούμε τα γεγονότα.

Όλοι αυτοί οι σύμβουλοι προωθούν τις υπηρεσίες τους υπό την παραδοχή ότι μπορούν, χάρη στις υψηλές ικανότητές τους, να ξεπεράσουν σε απόδοση την απόδοση του Γενικού Δείκτη (ξεχνώντας βέβαια ότι για κάθε έναν που λεει «πούλησε» κάποιος άλλος λεει «αγόρασε»). Η τιμή μιας μετοχής είναι το σημείο ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο αντίθετων εντολών –που δίνονται όμως με την ίδια σιγουριά (υπεραισιοδοξία) από τους ειδικούς. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι χαρτοφυλάκια μετοχών που επιλέγονται από τους ειδικούς δεν καταφέρνουν να έχουν απόδοση μεγαλύτερη από τυχαίως (randomly) επιλεγείσες μετοχές. Caveat emptor!

3. Διαθεσιμότητα

Ο όρος διαθεσιμότητα (availability) αναφέρεται στην τάση των ατόμων να κρίνουν την πιθανότητα εκδήλωσης μιας κατάστασης βάσει της διαθεσιμότητας αυτών των καταστάσεων στη μνήμη τους. Με άλλα λόγια, αν κάποιες καταστάσεις έρχονται αμέσως στο μυαλό μας θεωρούμε ότι είναι και συχνές.

Επί παραδείγματι, ας υποθέσουμε ότι τα media αρχίζουν αύριο να καλύπτουν με (ακόμη!) μεγαλύτερη ένταση (σοκαριστικές εικόνες, δραματική μουσική υπόκρουση, απαισιόδοξες αναλύσεις ειδικών) τις διάφορες ανθρωποκτονίες ενώ δεν δίνουν την ίδια σημασία στα αυτοκινητικά δυστυχήματα.

Το αποτέλεσμα θα είναι οι άνθρωποι να θεωρούν την πιθανότητα εκδήλωσης ανθρωποκτονιών μεγαλύτερη από ό,τι πραγματικά είναι ενώ το αντίθετο θα συμβεί για τα αυτοκινητικά δυστυχήματα. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει.

4. Αγκίστρωση

Η αγκίστρωση (anchoring) συμβαίνει όταν τα άτομα δίνουν μεγαλύτερη σημασία από ό,τι πρέπει στην αρχική πληροφορία που δέχονται.

Ας επιλέξουμε έναν τυχαίο αριθμό, π.χ., τον αριθμό 36. Τώρα, πιστεύετε ότι ο αριθμός των αφρικανικών χωρών που ανήκουν στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος από 36; Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο αριθμός τους;

Προφανώς ο παραπάνω τυχαίος αριθμός δεν έχει καμία σχέση με την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, είχε κάποια επίδραση στην απάντησή σας. Όταν τέθηκε αυτό το ερώτημα σε έρευνες, οι ερωτώμενοι στους οποίους είχε δοθεί μεγάλος αριθμός απάντησαν ότι οι αφρικανικές χώρες που ανήκουν στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ανέρχονται σε 45+. Αντίστοιχα, οι ερωτώμενοι στους οποίους είχε δοθεί μικρός αριθμός απάντησαν ότι ανέρχονται σε 25-.

Το φαινόμενο της αγκίστρωσης δεν έχει να κάνει μόνο με αριθμούς. Σε μια άλλη, κλασική πλέον στην κοινωνική ψυχολογία, έρευνα οι συμμετέχοντες έβλεπαν τον υπεύθυνο της έρευνας καθώς ζητούσε από ένα άτομο να γράψει ένα δοκίμιο υπέρ του Φιντέλ Κάστρο, ενώ άλλοι συμμετέχοντες τον έβλεπαν καθώς ζητούσε από ένα άλλο άτομο να γράψει ένα δοκίμιο κατά του Φιντέλ Κάστρο.

Αφότου διάβασαν το δοκίμιο υπέρ και το δοκίμιο κατά, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μαντέψουν την πραγματική γνώμη του γράφοντος για τον Κάστρο. Το αποτέλεσμα ήταν οι συμμετέχοντες που διάβασαν το δοκίμιο υπέρ να θεωρήσουν ότι ο συγγραφέας ήταν μάλλον υπέρ του Κάστρο και στην πραγματικότητα, ενώ αυτοί που διάβασαν το δοκίμιο κατά να θεωρήσουν το αντίθετο. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες γνώριζαν ότι οι συγγραφείς δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να ακολουθήσουν τις εντολές του υπεύθυνου της έρευνας.

5. Προκατάληψη

Η προκατάληψη (motivational bias) συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δίνουν μεγαλύτερη σημασία από ό,τι πρέπει στην προσωπική τους εμπειρία.

Για παράδειγμα, κάποιος που χάνει ένα συγγενικό του πρόσωπο σε αυτοκινητικό δυστύχημα γίνεται μετά περισσότερο προσεκτικός όταν οδηγάει. Ωστόσο, θα έπρεπε να είναι προσεκτικός εξ αρχής εφόσον γνωρίζουμε ότι χιλιάδες άτομα χάνουν τη ζωή τους ετησίως στην άσφαλτο.

Το παραπάνω είναι ένα παράδειγμα «θετικής» προκατάληψης. Υπάρχει, όμως, και η «αρνητική» προκατάληψη. Επί παραδείγματι, κάποιος καπνιστής προέρχεται από οικογένεια καπνιστών κανείς από τους οποίους δεν έχει εμφανίσει πάθηση που συνδέεται με το κάπνισμα (λ.χ. καρκίνο, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα) παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους. Σε αυτήν την περίπτωση, ο καπνιστής θεωρεί ότι, εφόσον οι δικοί του δεν έπαθαν ποτέ τίποτα, δεν θα πάθει ούτε αυτός. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με τις στατιστικές πιθανότητες να εμφανίσει κάποια τέτοια πάθηση εφόσον καπνίζει.

6. Διαιώνιση των ζημιών

Η διαιώνιση των ζημιών (sunk-cost trap) συμβαίνει όταν το άτομο έχει επενδύσει πόρους (χρήματα, χρόνο, ενέργεια) προσπαθώντας να πετύχει κάποιο σκοπό όπως είναι, π.χ., να κερδίσει στο καζίνο, να σώσει μια ερωτική σχέση που παραπαίει ή, για να δώσουμε ένα επιχειρηματικό παράδειγμα, να συνεχίζει να επενδύει σε κάποιο ζημιογόνο project το οποίο προφανώς δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας.

Η παγίδα αυτή οφείλεται στην τάση των ανθρώπων να αποστρέφονται τις ζημίες και να προσπαθούν να έχουν κέρδη. Ωστόσο, κάποιες φορές είναι καλύτερο να σταματάμε τις ζημίες μας παρά να συνεχίζουμε να κυνηγάμε τα κέρδη χάνοντας έτι περισσότερους πόρους.

7. Επιβεβαίωση

 

Η επιβεβαίωση (confirmation bias) είναι η τάση να ψάχνουμε πληροφορίες που επιβεβαιώνουν την αρχική μας άποψη για κάποιο θέμα και να αποφεύγουμε πληροφορίες που δεν την επιβεβαιώνουν. Αυτό, όμως, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να μην ανακαλύψουμε σημαντικά λάθη στην άποψή μας ή να παραβλέψουμε άλλες εναλλακτικές απόψεις που μπορεί να είναι ορθότερες.

Κλασικό παράδειγμα αποτελεί το «δίλημμα του σερβιτόρου». Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν σερβιτόρο σε ένα εστιατόριο σε ώρα αιχμής. Λόγω της πολλής δουλειάς δεν μπορεί να εξυπηρετήσει άριστα όλους τους πελάτες οπότε εξυπηρετεί καλύτερα αυτούς που πιστεύει ότι θα του δώσουν καλό φιλοδώρημα. Και έτσι φαίνεται να γίνεται. Μόνο οι πελάτες που πρόβλεψε ότι θα του δώσουν καλό φιλοδώρημα το κάνουν.

Ωστόσο, ο σερβιτόρος δεν συνειδητοποιεί ότι το φιλοδώρημα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της καλύτερης εξυπηρέτησης που προσφέρει στους συγκεκριμένους πελάτες και άρα η έλλειψη φιλοδωρήματος από τους πελάτες που δεν εξυπηρέτησε καλά οφείλεται στην κακή εξυπηρέτηση.

Λογικά, ο μόνος τρόπος για να εξακριβώσει αν είχε δίκιο εξ αρχής είναι να μην εξυπηρετήσει καλά αυτούς που του φαίνονται ότι θα αφήσουν φιλοδώρημα και να εξυπηρετήσει άριστα αυτούς που του φαίνονται ότι δεν θα δώσουν φιλοδώρημα.

       Αθανάσιος Ρίζος , e-rooster.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Έξι τρόποι με τους οποίους η τεχνολογία μας παρακολουθεί

Τελευταία μάθαμε πως η νέα τηλεόρασή μας μπορεί να μας κατασκοπεύει.

Ή απλά κάνει ό,τι και η υπόλοιπη τεχνολογία στη ζωή μας, όπως οφείλουμε να παραδεχτούμε: όποιος ζει στον 21ο αιώνα πιθανώς να παρακολουθείται από πολλές εταιρείες, από τη στιγμή που ξυπνά μέχρι τη στιγμή που κοιμάται.

Σε σύγκριση με άλλες τεχνολογίες, η είδηση ότι η πολιτική απορρήτου της Samsung προειδοποιεί τους πελάτες της να μην συζητούν ευαίσθητες πληροφορίες μπροστά στις «έξυπνες» τηλεοράσεις τους είναι στην πραγματικότητα αρκετά ήπια.

Η προειδοποίηση αναφέρεται σε ένα χαρακτηριστικό αναγνώρισης φωνής που πρέπει να κληθεί προφορικά και που αρχίζει να μεταδίδει δεδομένα μόνο όταν λέτε η φράση ενεργοποίησης: «Γεια σου, τηλεόραση».

Άλλες όμως τεχνολογίες -κατάσκοποι μπορεί να μην είναι τόσο διακριτικές. Το δυσάρεστο είναι ότι τα προσωπικά σας δεδομένα είναι απλά ένας άλλος τρόπος για να πληρώσετε προϊόντα και υπηρεσίες αυτές τις μέρες. Το ρητό «αν δεν πληρώνεις για αυτό, δεν είσαι πελάτης, είσαι το προϊόν που πωλείται» επινοήθηκε το 2010, αλλά ισχύει ακόμα και σήμερα.

Αυτό που έχει αλλάξει τώρα, όμως, είναι οι τρόποι που ανακαλύπτουν οι εταιρείες για να μοιράζονται τα δεδομένα μας: πλέον, δεν είναι κάτι που αποδεχόμαστε απρόθυμα, αλλά με ενθουσιασμό. Σίγουρα, μας λένε, μπορείτε να το απενεργοποιήσετε. Αλλά θέλετε πραγματικά να το κάνετε;

1.Το κουμπί «like» του Facebook

Ακόμα και αν δεν χρησιμοποιείτε το Facebook, θα έχετε δει το κουμπί «like» να ξεφυτρώνει παντού στο διαδίκτυο. Αν κάνετε κλικ σε αυτό, μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα μιας εταιρείας, ενός προσώπου ή μιας μάρκας, χωρίς να φύγετε από την ιστοσελίδα στην οποία βρίσκεστε.

Υπάρχουν επίσης και τα κουμπιά share του Facebook και τα σχόλια στο Facebook. Πρόκειται για μια σχέση αμφίδρομη: το τίμημα που πληρώνετε για να είστε σε θέση να αλληλεπιδράσετε στο Facebook, ακόμη και χωρίς να εισέλθετε στην ιστοσελίδα τους είναι ότι μπορούν να δουν τις άλλες ιστοσελίδες που είσαστε, ακολουθώντας σας στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες αυτές για την καλύτερη στοχοθέτηση στις διαφημίσεις.

Πώς να το σταματήσετε: αν κάνετε log out από το Facebook όταν τελειώσετε, η ικανότητα του site να παρακολουθεί την περιήγηση σας μειώνεται σημαντικά. Φυσικά, εμποδίζεται σημαντικά και η ικανότητά σας να κάνετε like και σχόλια. Δίκαιη ανταλλαγή;

2. Υπηρεσίες εντοπισμού Smartphone

Εάν έχετε iPhone, δοκιμάστε το εξής: κάντε κλικ στο Ρυθμίσεις, στη συνέχεια προστασία της ιδιωτικής ζωής, στη συνέχεια υπηρεσίες εντοπισμού θέσης, υπηρεσίες συστήματος και συχνές θέσεις. Θα παρατηρήσετε μια λίστα με όλες τις πόλεις που επισκέπτεστε συχνά.

Κάντε κλικ σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη πόλη και θα διαπιστώσετε ότι το τηλέφωνό σας γνωρίζει όλες τις τοποθεσίες που επισκέπτεστε συχνά. Αυτό περιλαμβάνει το σπίτι σας, τον τοπικό σταθμό του μετρό και το γραφείο, αλλά ακόμα και το μπαρ που επισκέπτεστε.

Το ίδιο συμβαίνει και με το Android της Google: κρατά εξίσου άφθονες σημειώσεις σχετικά με τη θέση σας και, σε αντίθεση με την Apple, τις αποθηκεύει στο cloud, όπου μπορεί θεωρητικά να έχουν πρόσβαση κι άλλοι.

Πώς να το απενεργοποιήσετε: και οι δύο εταιρείες σας επιτρέπουν να απενεργοποιήσετε το ιστορικό τοποθεσίας. Αλλά αν το κάνετε αυτό, θα γίνουν πολύ χειρότερες οι ακριβείς και χρήσιμες προτάσεις τοποθεσίας. Υπάρχει και πάλι αυτή η εκνευριστική ανταλλαγή.

3. Uber

Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μια εταιρεία που πουλάει φθηνά υπηρεσίες ταξί με μια εφαρμογή διατηρεί τα δεδομένα για τα ταξίδια σας.

Και ότι τα δεδομένα χρησιμοποιούνται από την Uber για να καθησυχάσουν τους πελάτες ότι το ταξίδι τους είναι ασφαλές: η εταιρεία θα σας δείξει το ιστορικό της μεταφοράς σας, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τον οδηγό σας, που μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την επίλυση διαφορών ή, εάν συμβεί το χειρότερο, την απόδοση δικαιοσύνης.

Αλλά το Uber δεν έχει την καλύτερη ιστορία όσον αφορά την σωστή χρήση δεδομένων. Η εταιρεία αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για την πρόσβαση σε στοιχεία της διαδρομής ενός δημοσιογράφου, καθώς και να αφαιρέσει ένα κομμάτι «δημοσιογραφικών δεδομένων» που έδειχναν πόσοι από τους πελάτες της χρησιμοποιούσαν την υπηρεσία για one-night stands. Στο post έβαλαν τον τίτλο «ένδοξες βόλτες».

Πώς να το απενεργοποιήσετε: ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να μην χρησιμοποιείτε Uber. Αλλά υπάρχει και πάλι το αντάλλαγμα: τα παραδοσιακά ταξί θα καταλήξουν να σας χρεώνουν πολύ περισσότερο για τα …ανώνυμα ταξίδι σας.

4. Τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας

Το κινητό τηλέφωνό σας λειτουργεί με την αποστολή κρυπτογραφημένων επικοινωνιών από και προς κεραίες, που είναι γνωστές ως «κυψέλες». Φυσικά, ειδικά σε μια κατοικημένη περιοχή, είναι πιθανό να υπάρξουν περισσότερες από μία κυψέλες στο φάσμα του τηλεφώνου σας κάθε δεδομένη στιγμή και τα πράγματα θα μπερδευτούν αν προσπαθήσουν όλοι να κάνουν κλήσεις ταυτόχρονα.

Έτσι το τηλέφωνο ταιριάζει με μία συγκεκριμένη κυψέλη και «παραδίδει» σε μία νέα όταν μετακινείστε (οι ενοχλητικοί ήχοι που ακούτε αν αφήσετε ένα τηλέφωνο δίπλα σε ένα αθωράκιστο ηχείο σημαίνει ότι το τηλέφωνό σας ψάχνει για μια κυψέλη, για να επιβεβαιώσει ότι είναι ακόμα ζωντανό).

Εάν δίνατε προσοχή, θα συνειδητοποιούσατε τι σημαίνει αυτό: το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας έχει ένα αρχείο του πού βρισκόσασταν, που είναι ακριβές τουλάχιστον ως προς την περιοχή του πλησιέστερου τηλεφωνικού πύργου. Στην πράξη, είναι μάλλον αρκετά πιο ακριβές.

Πώς να το απενεργοποιήσετε: μην χρησιμοποιείτε κινητό τηλέφωνο. Αν έχετε μια αφαιρούμενη μπαταρία, μπορείτε να δοκιμάσετε να τη βγάλετε όταν δεν θέλετε να σας παρακολουθούν, αλλά κάθε φορά που ενεργοποιείτε το τηλέφωνό σας ξανά, το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας σας θα ξέρει πού βρίσκεστε.

5. Δεδομένα Exif σε εικόνες σας

Γνωρίζατε ότι οι ψηφιακές φωτογραφίες περιέχουν πληροφορίες για την εικόνα; Τα δεδομένα Exif δημιουργήθηκαν για να διατηρούν πράγματα που οι φωτογράφοι θα μπορούσαν να βρουν χρήσιμα, όπως το εστιακό μήκος και το διάφραγμα που χρησιμοποιείται ενώ τραβάτε τη φωτογραφία.

Χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες για να ενσωματώσουν τα στοιχεία επικοινωνίας και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Φυσικά, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα πρότυπα, έχει επεκταθεί και τα δεδομένα Exif μπορεί να περιέχουν ένα σωρό περισσότερες πληροφορίες.

Στην πραγματικότητα, εάν έχετε τραβήξει μια φωτογραφία με ένα smartphone, ή ακόμα και μια σύγχρονη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα τα αρχεία εικόνας όπου ελήφθη να χρησιμοποιούν το ενσωματωμένο GPS. Αυτό είναι καλό για να σχεδιάσετε τους χάρτες των διακοπών σας, αλλά όχι και τόσο καλό αν έχετε συναλλαγές με αγνώστους.

Πώς να το απενεργοποιήσετε: οι περισσότερες φωτογραφικές μηχανές σας επιτρέπουν να απενεργοποιήσετε την ενσωμάτωση δεδομένων θέσης στα αρχεία, αλλά τα καλά νέα είναι ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα βήμα μπροστά από εσάς – και αυτή τη φορά, είναι στο πλευρό σας.

Το Facebook και το Twitter αφαιρούν τα μεταδεδομένα από τις εικόνες που ανεβαίνουν στο site, προκαλώντας πονοκέφαλο στους χρήστες που χρειάζονται την επιπλέον πληροφορία, αλλά προστατεύοντας όσους δεν ξέρουν ότι προσπαθείτε να φορτώσετε δυνητικά ευαίσθητα δεδομένα.

6. Αναγνώριση προσώπου

Έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ το χαρακτηριστικό tag suggest του Facebook; Το κοινωνικό δίκτυο μπορεί να ανιχνεύσει φωτογραφίες που έχετε ανεβάσει για να βρείτε αυτές με τους φίλους που δεν έχουν την «ετικέτα» και να σας προσφέρει προτάσεις για το ποιον θέλετε να προσθέσετε.

Είναι υπέροχο καθώς γλιτώνει πολύ χρόνο, αν και η απρόσεκτη χρήση μπορεί να οδηγήσει σε κάποιες απρέπειες. Αλλά το Facebook και η Google – που προσφέρει ένα παρόμοιο χαρακτηριστικό – μπορούν να το κάνουν αυτό διότι ήδη λειτουργούν λογισμικό αναγνώρισης προσώπου στις φωτογραφίες που ανεβαίνουν στο site για χρόνια.

Τον Σεπτέμβριο του 2012, το Facebook αναγκάστηκε να απενεργοποιήσει αυτή τη λειτουργία όταν ο ιρλανδός επίτροπος προστασίας δεδομένων το επέπληξε επειδή το έκανε χωρίς άδεια.

Πώς να το απενεργοποιήσετε: προσπαθήστε να μην βγαίνετε φωτογραφίες ή να μην έχετε φίλους. Εύκολο!

ΠΗΓΗ

Κολλημένοι με τα smartphones

Για τους περισσότερους αποτελούν την προέκταση του χεριού μας. Τα smartphones είναι σαν νέοι ελβετικοί σουγιάδες, που περιλαμβάνουν από μεταφραστή και τον προσωπικό μας γιατρό μέχρι τον… γραμματέα που κρατάει τα ραντεβού μας. Μας ενημερώνουν, μας κρατούν συνδεδεμένους με τον κόσμο, μας διασκεδάζουν. Με τον ψυχαναγκασμό ενός τικ τσεκάρουμε μηνύματα, ηλεκτρονική αλληλογραφία και κοινωνικά δίκτυα έως και 32 φορές την ημέρα, και το κάνουμε παντού και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες - ενώ οδηγούμε, δουλεύουμε, πίνουμε ποτό, παρακολουθώντας ταινία, συναυλία ή περπατώντας…

Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι ο μέσος χρήστης βρίσκεται πάνω από τη συσκευή του επί τρεις ώρες και δεκαέξι λεπτά την ημέρα - πάνω από ένα 24ωρο την εβδομάδα! Και παρότι αυτή η συνεχής σύνδεση έχει τη θετική της πλευρά, έρευνες αλλά και η καθημερινή εμπειρία μας αποδεικνύουν πως η υπερβολική χρήση προκαλεί πολλά προβλήματα.

1. Αντίο, συγκέντρωση!
Πότε διαβάσατε για τελευταία φορά ένα μεγάλο άρθρο ή παρακολουθήσατε μια ταινία χωρίς κανέναν περισπασμό; Όπως ανέφερε το Associated Press, η μέση διάρκεια συγκέντρωσης του μέσου ανθρώπου για το 2013 ήταν μόλις 8 δευτερόλεπτα - ένα δευτερόλεπτο μικρότερη από αυτήν ενός χρυσόψαρου! Η συνεχής και γρήγορη πληροφορία που λαμβάνουμε από τα smartphones έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτήν τη μείωση. Το 17% των ανθρώπων επισκέπτονται μια ηλεκτρονική σελίδα για μόλις 4 δευτερόλεπτα, ενώ μόνο το 4% μένει στην ίδια σελίδα για πάνω από 10 λεπτά.

Η κάθε μας δραστηριότητα πλέον, ακόμη και ο ύπνος, διακόπτεται συνεχώς από την ανάγκη μας να μείνουμε συνδεδεμένοι. Το συνεχές τσεκάρισμα του smartphone εξελίσσεται σε κάτι σχεδόν παθολογικό, σαν τικ που δημιουργεί αίσθηση έλλειψης ή απώλειας όταν δεν το έχουμε μαζί μας - σαν αυτή που έχουν οι καπνιστές όταν δεν μπορούν να καπνίσουν. Αίσθηση που αποσπά τη συγκέντρωση και δημιουργεί ένταση. Στατιστικές δείχνουν ότι το 43% των ατόμων κάτω των 25 ετών νιώθουν έντονη ενόχληση και άγχος όταν δεν έχουν τη δυνατότητα να τσεκάρουν το τηλέφωνό τους. Τόσο διαδεδομένο είναι το φαινόμενο, που πλέον υπάρχει και σχετικό σύνδρομο: το nomophobia (no-mobile-phone-phobia). Η φοβία δηλαδή του να είσαι χωρίς κινητό...
2. Υπνε που παίρνεις τα παιδιά
Σύμφωνα με έρευνες -μεταξύ των οποίων και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ-, οι αγαπημένες μας συσκευές μάς ξαγρυπνούν «λούζοντάς» μας στο μπλε φθορίζον φως τους, που μπερδεύει τη μελατονίνη μας, την ορμόνη που εκκρίνεται τη νύχτα και μας προκαλεί νύστα. Το φως τους μοιάζει πολύ με το φως της ημέρας και μπερδεύει τον οργανισμό. Αν ερχόμαστε σε επαφή μαζί του και κατά τη διάρκεια της νύχτας, δημιουργεί υπνικές διαταραχές, οδηγεί σε διακοπτόμενο ύπνο και μας κάνει να σηκωνόμαστε την επόμενη ημέρα κουρασμένοι. Σύμφωνα με έρευνες, το 66% των ανθρώπων κοιμούνται μαζί με τα τηλέφωνά τους και η πλειονότητα αυτών λαγοκοιμούνται ή έχουν διακοπτόμενο ύπνο...

3. Ο θάνατος της κοινωνικότητας
Το έχουμε ζήσει όλοι: μπαίνουμε στο ασανσέρ με καμιά δεκαριά ανθρώπους και όλοι βγάζουμε τα κινητά μας. Το ίδιο συμβαίνει στο μετρό, στην ουρά του σούπερ μάρκετ, στην αίθουσα αναμονής του γιατρού. Ακόμη χειρότερα, συμβαίνει μέχρι και στα ζευγάρια ή στις παρέες που τρώνε ή πίνουν έξω. Ολοι μαζί γύρω από ένα τραπέζι, αλλά καθένας απορροφημένος στο smartphone του. Υπάρχει μάλιστα και νέος όρος γι’ αυτό, το phubbing: το σνομπάρισμα που κάνει κανείς στον συνομιλητή του, δίνοντας περισσότερη σημασία στο τηλέφωνό του (phone + snubbing). Καθένας από εμάς, πλέον, σε κάθε κοινωνικό τετ-α-τετ αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να φανεί πιο ενδιαφέρων από το smartphone του συνομιλητή του. «Ολοι συντονίζονται με το κινητό τους και κανείς δεν ασχολείται με τους υπολοίπους. Τα smartphones σκοτώνουν την κοινωνία μας», έγραφε πρόσφατα το ηλεκτρονικό περιοδικό Τechrepublic.      

4. Μνήμη… χρυσόψαρου
Η αυξημένη χρήση των smartphones φαίνεται να οδηγεί και σε αδύνατη μνήμη. Το μυαλό μας παραφορτώνεται με πληροφορίες και δεν μπορεί να συγκρατήσει όλες τις λεπτομέρειες. «Φρακάρει» από την πολλή πληροφορία και παράλληλα «καλομαθαίνει», καθώς το smartphone χρησιμοποιείται και ως εργαλείο υπενθύμισης. Δεν πασχίζουμε πλέον ποτέ να θυμηθούμε τίποτα... Το μυαλό μαθαίνει να λειτουργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε δεν είναι πάντα εύκολο να ξεχωρίζει τη χρήσιμη πληροφορία από την άχρηστη, με αποτέλεσμα συχνά να ξεχνά τις σημαντικές λεπτομέρειες. Σε πείραμα που διεξήχθη στις ΗΠΑ, άτομα ηλικίας 70 ετών άκουσαν μια ιστορία και μετά τους ζητήθηκε να την ανακαλέσουν όσο πιο πιστά μπορούσαν. Στο ενδιάμεσο, οι μισοί αφέθηκαν να ξεκουραστούν για 10 λεπτά μην κάνοντας τίποτα και οι υπόλοιποι έπαιξαν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Εκείνοι που ξεκουράστηκαν θυμούνταν πολύ καλύτερα την ιστορία από εκείνους που έπαιξαν το ηλεκτρονικό παιχνίδι. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του φαινομένου που λέγεται «ενοποίηση» (consolidation) και πρόκειται για μια αυτόματη διαδικασία για τον καθορισμό της μνήμης, που λαμβάνει χώρα σε έναν εγκέφαλο που ξεκουράζεται και όχι σε κάποιον που είναι θαμπωμένος από μια ηλεκτρονική συσκευή. 

5. Προβλήματα στην όραση
Η συνεχής χρήση της μικρής οθόνης δεν βοηθάει τα μάτια μας. Σύμφωνα με δηλώσεις κορυφαίων Βρετανών οφθαλμιάτρων σε πρόσφατο ρεπορτάζ του BBC, αυτό που τα επιβαρύνει περισσότερο είναι η απουσία βλεφαρίσματος (ανοιγοκλεισίματος του ματιού) σε συνδυασμό με την κοντινή απόσταση από την οποία κοιτάμε τα smartphones - μικρότερη από αυτήν που συνήθως κοιτάμε τα υπόλοιπα αντικείμενα. Οι οφθαλμίατροι δεν μιλούν όμως μόνο για βραχυχρόνιες βλάβες - θόλωμα, ερεθισμό, ξηρότητα. Το μπλε φθορίζον φως που εκπέμπουν τα smartphones είναι δυνητικά επικίνδυνο και τοξικό για το πίσω μέρος των οφθαλμών, λένε. Η μακρόχρονη χρήση μπορεί να βλάψει σοβαρά τα μάτια, ακόμη και να οδηγήσει σε σύνδρομο ωχράς κηλίδας.
 
6. Εχθρός της παραγωγικότητας
Στα κόκκινα φανάρια, στα μικρά κενά οποιασδήποτε δραστηριότητας, τότε που παλιότερα απλώς χαζεύαμε, σκεφτόμασταν ή χαλαρώναμε, τώρα συνδεόμαστε στο τηλέφωνό μας. Αντί να «αδειάζουμε» πού και πού το κεφάλι μας, τώρα το φορτώνουμε με λίγη ακόμη πληροφορία - τις περισσότερες φορές άχρηστη. Το να χαζεύει κανείς το smartphone του είναι σαν να τρώει τα νύχια του. Μόνο που η... ενασχόληση με τα νύχια, όσο αντιαισθητική κι αν είναι, δεν απασχολεί παρά ένα ελάχιστο τμήμα του εγκεφάλου, συχνά χαλαρώνει το μυαλό ή βοηθά στη συγκέντρωση σε κάποια άλλη δραστηριότητα, π.χ. το διάβασμα ενός βιβλίου. Το τικ του smartphone, αντίθετα, απασχολεί όλες τις αισθήσεις. Ταυτόχρονα ωθεί τον εγκέφαλο σε multitasking. Περπατάμε και στέλνουμε μήνυμα, τσεκάρουμε τα μέιλ ενώ οδηγούμε, διαβάζουμε νέα την ώρα που μιλάμε με τους φίλους μας. Σύμφωνα με τον δρα Ερλ Μίλερ, νευροεπιστήμονα από το ΜΙΤ, ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για να κάνει παράλληλες δραστηριότητες. Όπως λέει στον Guardian, «όταν οι άνθρωποι νομίζουν ότι κάνουν multitasking, ουσιαστικά απλώς περνούν από δραστηριότητα σε δραστηριότητα πάρα πολύ γρήγορα. Και κάθε φορά που το κάνουν αυτό, υπάρχει μεγάλο γνωστικό κόστος, μας στοιχίζει σε απόδοση». Αυτή η διαδικασία, επίσης, αυξάνει την παραγωγή της κορτιζόλης, ορμόνης που δημιουργεί το στρες, αλλά και της αδρεναλίνης, που οδηγεί στην υπερδιέγερση του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα; Μια νοητική θολούρα, πτώση της παραγωγικότητας, μείωση της δημιουργικότητας.

7. Αυχένας, πλάτη, καρποί τα πρώτα θύματα
Οι φανατικοί χρήστες smartphones παρουσιάζουν πόνους στον αυχένα και προβλήματα στην πλάτη - από  το σκύψιμο πάνω από τη συσκευή -, καθώς και πόνους στους καρπούς ή ακόμη και τενοντίτιδες λόγω της χρήσης του πληκτρολογίου. Όπως συνέβη και με τους επιτραπέζιους υπολογιστές στις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι παρενέργειες αυτές περνούν σε δεύτερη μοίρα για τους χρήστες.

8. Ρυτίδες και σακούλες
Μια νέα, απρόσμενη παρενέργεια της χρήσης των φορητών ηλεκτρονικών συσκευών είναι το ότι προκαλούν ρυτίδες και σακούλες, φαινόμενο που, όπως φαίνεται, χτυπά κυρίως τις γυναίκες. Σύμφωνα με δηλώσεις του δερματολόγου δρα Κρίστοφερ Ρόουλαντ Πέιν της Κλινικής του Λονδίνου στην εφημερίδα Telegraph, το συνεχές σκύψιμο πάνω από την οθόνη χαλαρώνει το δέρμα, σακουλιάζει τα μάγουλα και δημιουργεί μια χαρακτηριστική ρυτίδα πάνω από την κλείδα. Αυτό παρατηρείται κυρίως σε άτομα μεταξύ 18 και 39 ετών που διαθέτουν κατά μέσο όρο τρεις ψηφιακές συσκευές και σκύβουν πάνω από την οθόνη τους γύρω στις 150 φορές την ημέρα... drakoulaki

ΠΗΓΗ

Η άθληση αυξάνει τους σχολικούς βαθμούς για τους μαθητές!

Αν κάνουμε τους μαθητές να γυμνάζονται περισσότερο ίσως καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε θέματα παχυσαρκίας και να καλυτερεύσουμε τους βαθμούς τους, λένε αμερικανοί ειδικοί. Αμερικανική μελέτη λέει επίσης πως οι γυμνασμένοι μαθητές παίρνουν καλύτερους βαθμούς από τους αγύμναστους.

Το σκορ έπεφτε πάνω από μία μονάδα κάθε επιπλέον λεπτό που περνούσε για να ολοκληρωθεί η απόσταση ενός μιλίου τρέχοντας ή περπατώντας από μαθητές ηλικίας 11 με 15.

Τα σχολεία και οι γονείς που επιθυμούν να καλυτερεύσουν τη σχολική επίδοση των μαθητών τους πρέπει να γνωρίζουν πως για να λειτουργεί ο εγκέφαλος καλύτερα χρειάζεται αερόβια άσκηση και υγιές σώμα, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες.

Οι ειδικοί σύγκριναν τη φυσική κατάσταση με τη σχολική επίδοση μαθητών ηλικίας 11, 13 και 15 ετών. Τα μισά παιδιά ήταν κορίτσια, τα μισά αγόρια και διαφόρων εθνικοτήτων όπου το 32% ήταν υπέρβαρα και το 28% παχύσαρκα.

Η δοκιμασία ήταν ένα μίλι τρέξιμο ή περπάτημα σε διάδρομο χωρίς κλίση μέσα σε 15 λεπτά το πολύ. Τα αγόρια κατά μέσο όρο το διήνυσαν σε 10 λεπτά και τα κορίτσια σχεδόν σε 11.

Οι μαθητές που είχαν καλή επίδοση στη δοκιμασία αυτή είχαν καλή επίδοση και στα μαθήματά τους ασχέτως ηλικίας, κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, φύλου ή εθνικότητας.

Οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι είχαν σημαντικά χαμηλότερη επίδοση.

Πηγή

Τηλεόραση και ίντερνετ "σκοτώνουν" τις σχέσεις των παιδιών!

Οι έφηβοι που περνούν το χρόνο τους βλέποντας τηλεόραση ή χρησιμοποιώντας υπολογιστή φαίνεται πως έχουν χειρότερες σχέσεις με τους γονείς τους και τους άλλους έφηβους, λένε οι ειδικοί.

Τα τελευταία 20 χρόνια, οι έφηβοι έχουν στη διάθεσή τους συνεχώς διευρυνόμενα εργαλεία με οθόνη για επικοινωνία και ψυχαγωγία. Πλέον όμως με το ίντερνετ και τα δεκάδες διαθέσιμα ηλεκτρονικά παιχνίδια, η εικόνα των σχέσεών τους αλλάζει άρδην.

Επιστήμονες μελέτησαν 3.043 έφηβους ηλικίας 14-15. Οι έφηβοι συμπλήρωσαν ένα απόρρητο ερωτηματολόγιο για τις συνήθειες του ελεύθερου τους χρόνου και εκτίμησαν πόσο δεμένοι είναι με τους γονείς κι άλλους εφήβους.

Γενικά, όσο περισσότερο χρόνο περνούσαν οι έφηβοι βλέποντας τηλεόραση ή παίζοντας στον υπολογιστή, τόσο λιγότερο δεμένοι ήταν με τους γονείς τους. Το ποσοστό για λιγότερο δέσιμο με τους γονείς ανέβαινε 4% για κάθε ώρα παραπάνω τηλεόρασης και 5% για παιχνίδια στον υπολογιστή. Αντίθετα, οι έφηβοι που περνούσαν πιο πολύ χρόνο διαβάζοντας και κάνοντας τα μαθήματά τους δήλωσαν πως είχαν μεγαλύτερο δέσιμο με τους γονείς.
Οι ερευνητές επίσης ρώτησαν 976 άτομα που ήταν 15 ετών το 1987 και το 1988. Η περισσότερη ώρα μπροστά την τηλεόραση συνδεόταν με λιγότερο δέσιμο και με τους γονείς και με τους άλλους εφήβους. Για κάθε επιπλέον ώρα, οι έφηβοι είχαν 13% λιγότερο δέσιμο με τους γονείς και 24% λιγότερο με τους άλλους εφήβους.

Πηγή

Η Μουσική είναι ευεργετική για τα παιδιά

Η μουσική είναι ευεργετική για τα παιδιά. Μάλιστα οι ειδικοί τονίζουν ότι τα μαθήματα μουσικής βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τις γλωσσικές τους δεξιότητες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα βρέφος αντιδρά από την ηλικία των τριών μηνών στις διαφορετικές συχνότητες της μουσικής, αναπτύσσοντας έτσι την επικοινωνία!

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι επιστήμονες επισημαίνουν πως το νευρικό σύστημα αντιδρά στις ηχητικές ιδιότητες της ομιλίας και της μουσικής με ακρίβεια υποδιαίρεσης του χιλιοστόμετρου. Αυτό σημαίνει ότι τα μαθήματα μουσικής είναι ευεργετικά για τα παιδιά αλλά ειδικότερα για αυτά που υποφέρουν από δυσλεξία ή αυτισμό.

Η αποτελεσματικότητα με την οποία το νευρικό σύστημα ερμηνεύει τα ηχητικά σχήματα συνδέεται με τη δεξιότητα στη μουσική. Μετά από έρευνες αποδείχθηκε ότι η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου επιδρά σε εκείνο το μέρος του εγκεφάλου που ελέγχει την αναπνοή, τους καρδιακούς παλμούς και απαντά σε σύνθετους ήχους.

Πηγή

Facebook και Playstation προκαλούν προβλήματα στα παιδιά

Σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό Βritish Journal of Dermatology το Facebook και το ΡlayStation δημιουργούν παρενέργειες στα παιδιά, δηλαδή η συνεχής ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να προκαλέσει ακόμη και δερματικές παθήσεις. Συγκεκριμένα Ελβετοί ερευνητές αναφέρονται για την νέα διαταραχή που ονομάζεται “ΡlayStation palmar hidradenitis”, δηλαδή ιδραδενίτιδα της παλάμης οφειλόμενη στο ΡlayStation. Η διαταραχή αυτή μπορεί να δημιουργήσει επώδυνα έλκη στις παλάμες των χρηστών.

Όπως αναφέρουν οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Γενεύης ένα 12χρονο κοριτσάκι εμφάνισε κόκκινους ρόζους στις παλάμες εξαιτίας της έκκρισης ιδρώτα από την πολύωρη χρήση παιχνιδοκονσόλας. Επιπλέον, και παράλληλα με την ανακοίνωση του παραπάνω συμβάντος,  η έγκριτη ειδικός Βαρόνη Γκρίνφιλντ που έχει την έδρα της Συναπτικής Φαρμακολογίας στο Κολέγιο Λίνκολν της Οξφόρδης στη Βρετανία, παρουσίαζε την ομιλία της στη Βουλή των Λόρδων. Στην ομιλία αυτή αναφερόταν στις  αλλαγές στον εγκέφαλο των παιδιών που προκαλούν οι δικτυακοί τόποι κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, το Βebo και το Τwitter. Συγκεκριμένα η ειδικός αυτή δηλώνει πως το μέσο μυαλό του 21ου αιώνα κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα μυαλό που χαρακτηρίζεται από διάσπαση της προσοχής, επίδειξη εντυπωσιασμού, ανικανότητα του ατόμου να δείχνει συμπόνια και ασταθή αίσθηση της ταυτότητάς του.

Πηγή